Ruïne Molen de Kibbelaar (1832) in Beusebos herontdekt

23 mei 2016 – “Het was wel even zoeken”, vertelt Rob Klaucke. Aan de zuidwestelijke rand van Purmerend, nabij het zuidelijke deel van het Beusebos, heeft de wandelaar en fotograaf de oude ruïnes en fundering van de vroegere watermolen De Kibbelaar herontdekt.

Rob Klaucke is blij met de mooie historische vondst in het Beusebos: “Geschiedenis fascineert mij al een tijd. Het was even zoeken, maar door aanwijzingen van molenaar Leo Witteman van De Neckermolen en door het bestuderen van oude kaarten ben ik er toch gekomen.”

“Wanneer de molen exact is gebouwd is onbekend maar het is in ieder geval voor 1832”, vertelt Klaucke. “Het is eigenlijk onbegonnen werk om daar te komen. Je moet een heel stuk door modderachtige grond. Het staat vol brandnetels en er ligt veel dood hout. Je ziet duidelijk de sporen van een vroegere waterput. Dit zie je doordat het riet in een typische ronding staat. Mijn handen tintelen nog van de brandnetels, maar het was het waard om dit even te aanschouwen.”

De Kibbelaar was de meest noordelijke van de twee watermolens van de Polder Purmerland. De andere watermolen was De Jonge Blom, in de volksmond de molen van Muis. Hij stond in de polder Purmerland, aan de oostkant van de Wijde Wormer ringvaart, in de hoek van de ringvaart en de Wijzend. Hij sloeg uit op de ringsloot. De Kibbelaar werd gesloopt in 1926. Het laatste molenaarsgezin was dat van Jan en Kaatje van de Broek. De molen bemaalde de Polder Purmerland, die door aanleg van het Noordhollands Kanaal in 1822 van de rest van de polder Waterland was gescheiden. Purmerland had een geheel eigen bemaling.

“Ik ga deze bevindingen delen met de archeologische groep Purmerend en de vereniging Historisch Purmerend”, aldus Klaucke. In het Beusebos werd eerder de Cromme Wijzent ontdekt door stichting Vrienden van het Beusebos. Deze veenrivier bestaat al sinds 1560 volgens oude kaarten. Nu ook een ruïne van een oude watermolen in het Beusebos staat, wordt – naast de natuur- en recreatiewaarde – de historische waarde van het bosgebied langs de A7 steeds duidelijker.

(Oude ansichtkaart: Museum Waterland)